Συνολικές προβολές σελίδας

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009

ΤΡΥΠΕΣ

Τι ωραία που είναι να ξυπνάς και να ακούς ένα αγαπημένο τραγούδι από τα παλιά...
Άκουγα πρωί πρωί στη διαπασόν μέσα στο αυτοκίνητο το τραγούδι από τις Τρύπες ΔΕΝ ΧΩΡΑΣ ΠΟΥΘΕΝΑ και παράλληλα έκανα και σκόρπιες σκέψεις πάνω στους στίχους του.

δε χωράς μέσα σε μι' άθλια πατρίδα...
δε σου φτάνει μια ελπίδα τυφλή...
δε χωράς μέσα σε μια ονειροπαγίδα...
δε χωράς σε μιά αγκαλιά φυλακή...

Τότε τι κρίμα, τι κρίμα, τι κρίμα,
παντού περισσεύεις και παντού ξεψυχάς.
Τότε τι κρίμα, τι κρίμα, τι κρίμα,
δεν χωράς πουθενά, δεν χωράς πουθενά.

Τότε τι κρίμα, τι κρίμα, τι κρίμα,
παντού περισσεύεις και παντού ξεψυχάς.
Τότε τι κρίμα, τι κρίμα, τι κρίμα,
δεν χωράς πουθενά, πουθενά, πουθενά.

δε χωράς μέσα σ' εν' άνοστο αστείο...
δε σου φτάνει μια σκληρή προσευχή...
δε χωράς μέσα σ' ένα ψυχοπορνείο...
δε χωράς σ' ένα σπασμένο κορμί...

Τότε τι κρίμα, τι κρίμα, τι κρίμα,
παντού περισσεύεις και παντού ξεψυχάς.
Τότε τι κρίμα, τι κρίμα, τι κρίμα,
δεν χωράς πουθενά, δεν χωράς πουθενά.

Τότε τι κρίμα, τι κρίμα, τι κρίμα,
παντού περισσεύεις και παντού ξεψυχάς.
Τότε τι κρίμα, τι κρίμα, τι κρίμα,
δεν χωράς πουθενά, πουθενά, πουθενά.

Συνειδητοποίησα επίσης ότι έχω να βάλω το δίσκο στο πικάπ, πάνω από 15 χρόνια...δυστυχώς.
Αλήθεια, που έχω βάλει το πικάπ;;;;;;;;;;;;