Συνολικές προβολές σελίδας

Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

ΣΤΙΧΑΚΙΑ

Μετά την αναπάντεχη απώλεια του Νίκου Παπάζογλου, διαπίστωσα ότι άνθρωποι σαν κι αυτόν που έχουν σημαδέψει τη ζωή μου, έχουν γράψει στιχάκια που είναι ριζωμένα στο κεφάλι μου.

  • Μόλις ξυπνήσω το πρωί, τα βλέπω όλα μαύρα, θέλω μια κούπα με καφέ και τέσσερα τσιγάρα...Τι νόημα έχουν όλα αυτά;Τι τρέχω να προλάβω; Πέρασε η μισή ζωή, δίχως να καταλάβω...
  • Κανείς εδώ δεν τραγουδά, κανένας δεν χορεύει, ακούνε μόνο την πενιά κι ο νους τους ταξιδεύει...
  • Κοντεύει να μου στρίψει, κι είναι τούτο το κακό, μ' αρρωσταίνει με πειράζει και δεν ξέρω τι να πω, στο τέλος θα πιστέψω, πως για όλα φταίω ΕΓΩ...
Ευτυχώς είναι ακόμη κι άλλοι, που εξακολουθούν να μας συντροφεύουν στην πολύβουη μοναξιά μας

  • Όλοι οι καριόληδες μια εταιρία.
    Σάπια ηλικία και αδυναμία.
    Γελάει ο χρόνος και λάμπει ανθισμένος
    στο δρόμο σκοτώνει κι είναι κερδισμένος.
    Σπάει το νήμα κι αναρωτιέσαι:
    τόσα χρονάκια γιατί να τραβιέσαι;
    Καληνύχτα μαλάκα η ζωή έχει πλάκα,

    έχει γούστο και φλόγα
    είναι κάτι σαν ρόδα,
    σε πατάει και σε παίρνει,
    μόνο ίχνη σου σέρνει.
http://www.youtube.com/watch?v=rICjyJttmWU